Jólasveinar13

Nú er það hann Kertasníkir sem kom þann 23.des(Afsakið að þetta kemur dálítið seint).

 

Þrettándi var Kertasníkir,

-þá var tíðin köld,

ef ekki kom hann síðastur

á aðfangadagskvöld.

 

Hann elti litlu börnin,

sem brostu, glöð og fín,

og trítluðu um bæinn

með tólgarkertin sín.

Jólasveinar12

Nú er það hann Ketkrókur sem kom þann 22.des.

 

Ketkrókur, sá tólfti,

kunni á ýmsu lag.-

Hann þrammaði í sveitina

á Þorláksmessudag.

 

Hann krækti sér í tutlu,

þegar kostur var á.

En stundum reyndist stuttur

stauturinn hans þá.

Jólasveinar11

Nú er það hann Gáttaþefur sem er að hnýsast hjá mér og gerði það 21.des.

 

Ellefti var Gáttaþefur,

- aldrei fékk sá kvef,

og hafði þó svo hlálegt

og heljarstórt nef.

 

Hann ilm af laufabrauði

upp á heiðar fann,

og léttur, eins og reykur,

á lyktina rann.

Jólasveinar10

Nú er það hann Gluggagægir sem ætlar að líta í skjáinn(gluggan) hjá mér og leit inn þann 20.des.

 

Tíundi var Gluggagægir,

grályndur mann,

sem laumaðist á skjáinn

og leit inn um hann.

 

Ef eitthvað var þar inni

álitlegt að sjá,

hann oftast nær seinna

í það reyndi að ná.

Jólasveinar9

Nú er komið að Bjúgnakræki sem kom þann 19.des.

 

Níundi var Bjúgnakrækir,

brögðóttur og snar.

Hann hentist upp í rjáfrin

og hnuplaði þar.

 

Á eldhúsbita sat hann

í sóti og reyk

og át þar hangið bjúga,

sem engan sveik.

Jólasveinar8

Nú er komið að Skyrgámi sem kom þann 18.des ef þið takið eftir því þá er hann kallaður ´´Skyrjarmur´´það er af því að þetta er dálítið gamalt ljóð en hvað með það skoðum ljóðið.

 

Skyrjarmur, sá áttundi,

var skelfilegt naut.

Hann hlemminn o´n af sánum

með hnefanum braut.

 

Svo hámaði hann í sig

og yfir matnum gein,

unz stóð hann á blístri

og stundi og hrein.

Jólasveinar6

Nú er það Askasleikir sem kom þann 16.desember.

 

Sá sjötti, Askasleikir,

var alveg dæmalaus.-

Hann fram undan rúmunum

rak sinn ljóta haus.

 

Þegar fólkið setti askana

fyrir kött og hund,

hann slunginn var að ná þeim

og sleikja á ýmsa lund. 

Jólasveinar5

Nú er komið að Pottasleiki sem kom þann 15.desember þið  þið sjáið að í  ljóðinu er hann nefndur ´´Pottaskefill´´ það er af því að þetta er dálítið gamalt ljóð en hvað með það byrjum ljóðið.

 

Sá fimmti, Pottaskefill,

var skrítið kuldastrá.

- Þegar börnin fengu skófir

hann barði dyrnar á.

 

Þau ruku´ upp, til að gá að

hvort gestur væri á ferð.

Þá flýtti ´ann sér að pottinum

og fékk sér góðan verð.

 

Jólasveinar4

Nú er það hann Þvörusleikir sem kom þann 14.desember.

 

Sá fjórði, Þvörusleikir,

var fjarskalega mjór.

Og ósköp varð hann glaður,

þegar eldabuskan fór.

 

Þá þaut hann eins og elding

og þvöruna greip,

og hélt með báðum höndum,

því hún var stundum sleip.

Jólasveinar3

Nú er komið að Stúfi sem kom þann 13.desember.

 

 Stúfur hét sá þriðji,

stubburinn sá.

Hann krækti sér í pönnu,

þegar kostur var á.

 

Hann hljóp með hana í burtu

og hirti agnirnar ,

sem brunnu stundum fastar

við barminn hér og þar.